Αύριο, Παρασκευή 25 Νοεμβρίου έρχεται και στη χώρα μας η Μαύρη Παρασκευή(black Friday),μια ξένη συνήθεια που λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στην Αμερική την επομένη της ημέρας των Ευχαριστιών. Μια μαύρη Παρασκευή, λοιπόν, καλείται να συμπληρώσει τη φιέστα του αδυσώπητου καταναλωτισμού, όπως κάποιες άλλες λευκές Κυριακές που μας έχουν απασχολήσει στο πρόσφατο παρελθόν. Τί είναι ,όμως, αυτή η τρομερή «γιορτή» που όλα τα μαγαζιά, μικρά και μεγάλα, περιμένουν για να αυξήσουν τα κέρδη τους, δελεάζοντας τους καταναλωτές με βιτρίνες γεμάτες εκπτώσεις;
Η Μαύρη Παρασκευή είναι η μέρα που όλοι οι Αμερικάνοι περιμένουν για να κάνουν τα ψώνια τους, εισβάλλοντας με μανία μέσα στα πολυκαταστήματα, ποδοπατώντας συμπολίτες τους μήπως και χάσουν το πολυπόθητο νούμερό τους. Να σημειώσουμε ότι στις εικόνες με ουρές εκατοντάδων χιλιάδων καταναλωτών δεν λείπουν και τα επεισόδια ανάμεσά τους, προκειμένου να φτάσουν στο ταμείο της μεγάλης προσφοράς. Οι εικόνες στα μέσα ενημέρωσης της Αμερικής μιλούν από μόνες τους!Αυτή η «μόδα» επεκτείνεται σε Βρετανία, Καναδά κι άλλες χώρες κι οι εμπορικοί σύλλογοι της Ελλάδας θέλησαν να ακολουθήσουν το μοντέλο αυτής της καταναλωτικής φρενίτιδας.
Η παραπάνω εικόνα μπορεί να περιγραφεί ως σύμπτωμα του καπιταλισμού, ο οποίος φτωχοποιώντας τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα έρχεται εκ των υστέρων να εκμεταλλευτεί την ελπίδα των φτωχών για προσφορές, ενώ παράλληλα ικανοποιεί το μικροαστικό αίσθημα των πολλών για περισσότερη κατανάλωση. Το σύμπτωμα εξελίσσεται με προϊόντα που φαντάζουν αναγκαία κάτω από την δελεαστική περιγραφή της «ευκαιρίας» ή της «έκπτωσης», επίπλαστες ανάγκες δηλαδή που υπηρετούν την εκμετάλλευση, την αισχροκέρδεια και τη μανία φαντασμένων ανθρώπων που βλέπουν την κατανάλωση ως status quo για μια ψευδεπίγραφη αναγνωρισιμότητα από το κοινωνικό σύνολο.
Οι μαύρες Παρασκευές, και κάθε άλλο ευφάνταστο εγχείρημα των κυρίαρχων, έχουν ως στόχο το κέρδος με κόστος το σπαραγμό των καταναλωτών για προϊόντα που ίσως να μην τους είναι τελικά απαραίτητα. Μια επίπλαστη ευτυχία που το μόνο που της προσδίδει θετικό πρόσημο είναι η ποσότητα των υλικών αγαθών που κάποιος δύναται κι εν τέλει ιδιωτεύεται. Στους χαμηλούς μισθούς, στα ελαστικά ωράρια εργασίας, στις απλήρωτες υπερωρίες, που συνιστούν έναν σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα προστίθενται οι μαύρες παρασκευές με σκοπό να οριοθετήσουν την αρένα της φρενήρους μανίας για περισσότερη κατανάλωση και μεγαλύτερους ισολογισμούς.
Σε ό,τι μας αφορά, δεν έχουμε παρά να καταδικάσουμε τη διάσημη πλέον φιέστα του κεφαλαίου. Οι μαύρες Παρασκευές μετατρέπουν το άτομο σε κατασκεύασμα που άκριτα καταναλώνει ως πειθήνιο όργανο ενός συστήματος που στόχο έχει την εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο. Απέναντι σε όλους αυτούς εμείς προτάσσουμε έναν άλλο τρόπο ζωής κι αντίληψης που θα αδιαφορεί για πλασματικές ανάγκες και θα ζει με γνώμονα το αίσθημα για συλλογική ζωή, αλληλεγγύη κι αξιοπρέπεια!
